A TRIBUTE TO MY FRIEND, Agron Shele, FOR HIS ORIGINAL POEM IN ALBANIAN WHICH I HAVE TRANSLATED INTO ENGLISH AND ITALIAN.
Sonte nuk dua të zbres shkallët ...!
Sonte e pashë veten njëlloj si një sfinks guri
në portën kryesore, ku vizitorët shikonin ngjyrën e tjetërsuar në të hirtë
shkrirë borës së fundit,
ndanë një flladine që ngrinte krye
rrënjëzuar keq
në trup dhe shpirt,
shpëtuar kosës së kopshtarit të parkut,
që duhej të shfaqte në të gjitha përmasat gdhendjen e skluptorit
trajtën njerëzore në eliksir të plotë,
ca më shumë me hire tërheqëse
koka legjendash
rrëmbyer nga ndodhitë e lashta
e sjellur kaq afër,
për të rrëfyer lundrimin në dete të akullta.
Sonte e pashë veten dhe si hije
avitur dritares së *Poe
ti bëja pak shoqëri natës së tij të harruar
në një takim mbresëlënës,
ai në momentet e fantazisë së çmendur
unë thjesht një shtegtar i gjorë,
që kryqëzon rrugën e përndritjes në një qiri që ka harruar të fiket.
Sonte e pashë veten dhe si mëkatar;
pranoj që mund të kem shkelur Ungjillin,
atë të dehjes dhe shkrirjej një me ëndrrat e shfrenuara
në një taverrnë ku luhet përherë muzikë,
teksa Hirushja kërcen mbi tavolinë
gotat zbrazen dhe të gjithë duan të paguajnë çmimin e falur,
ndërsa ajo ka ikur dhë është tretetur bashkë me smogun e një cigare.
Sonte e pashë veten dhe si njeri
thjesht një qenie që ëndrrën e shikon në kometa të thyera
plot zjarr e pasion
por dhe mendimit se vërtet egziston,
ditës së nesërme,
që do shtojë thinjat
çastit të vetëm,
si frymë fosforeshente
dhe shkëndijë që do shpërthejë anembanë botës!
Sonte nuk dua të zbres shkallët ...!
***
TONIGHT I DON'T WANT TO GO DOWN THE STAIRS...!
Tonight I saw myself just like a stone sphinx
in front of the main gate where visitors looked at the color, now gray,
of the last melted snow,
they shared a gust of relentless wind,
uprooted
in body and soul,
with the exception of the park gardener's scythe,
which was to display the sculptor's carving in all its dimensions:
the human form in full elixir
and others, with seductive grace,
legendary heads,
transported by ancient events
shown so close to us
as to tell of crossings in frozen seas.
Tonight I saw myself as a shadow
At *Poe's window,
I kept him company in his oblivious night,
in an impressive encounter:
He, in moments of mad fantasy,
I, only a poor wanderer,
Crossing the path of enlightenment in a candle unable to extinguish.
Tonight I saw myself as a sinner;
I admit that I violated the Gospels,
because of drunkenness and my unbridled fantasies
In a tavern where there is always music,
while a Cinderella jumps on the table
glasses empty and everyone wants to pay the condoned price,
then she, escaping, vanished along with the smog of a cigarette.
Tonight I saw myself as a man,
just a being dreaming among melted comets
full of fire and passion,
but also of the stubborn thought
for the next day
that will increase with gray
the individual moments,
like a phosphorescent spirit
With sparks that will explode all over the world!
STASERA NON VOGLIO SCENDERE LE SCALE...!
Stasera mi sono visto proprio come una sfinge di pietra
di fronte al cancello principale dove i visitatori guardavano il colore, ora grigio,
dell'ultima neve disciolta,
hanno condiviso una raffica di vento incalzante,
sradicati
nel corpo e nell'anima,
ad eccezione della falce del giardiniere del parco,
che doveva mostrare l'incisione dello scultore in tutte le sue dimensioni:
la forma umana in pieno elisir
ed altre, dalla grazia seducente,
teste leggendarie,
trasportate da antichi eventi
mostrati così vicino a noi
da narrare traversate in mari ghiacciati.
Stanotte ho visto me stesso come un'ombra
alla finestra di *Poe,
gli ho fatto compagnia nella sua notte obliata,
in un incontro impressionante:
Lui, in momenti di folle fantasia,
Io, solo un povero vagabondo,
che varca il sentiero dell'illuminazione in una candela incapace a spegnersi.
Questa notte mi sono visto come un peccatore;
ammetto di aver violato il Vangelo,
a causa dell'ubriachezza e delle mie sfrenate fantasie
in una taverna dove c'è sempre musica,
mentre una Cenerentola salta sul tavolo
i bicchieri si svuotano e tutti vogliono pagare il prezzo condonato,
poi lei, scappando, si è dissolta insieme allo smog di una sigaretta.
Stasera mi sono visto come un uomo,
solo un essere che sogna tra comete disciolte
piene di fuoco e passione,
ma anche del pensiero pervicace
per il giorno dopo
che accrescerà di grigio
i singoli attimi,
come uno spirito fosforescente
con scintille che esploderanno in tutto il mondo!
I testi, le immagini o i video pubblicati in questa pagina, laddove non facciano parte dei contenuti o del layout grafico gestiti direttamente da LaRecherche.it, sono da considerarsi pubblicati direttamente dall'autore Franca Colozzo, dunque senza un filtro diretto della Redazione, che comunque esercita un controllo, ma qualcosa puņ sfuggire, pertanto, qualora si ravvisassero attribuzioni non corrette di Opere o violazioni del diritto d'autore si invita a contattare direttamente la Redazione a questa e-mail: redazione@larecherche.it, indicando chiaramente la questione e riportando il collegamento a questa medesima pagina. Si ringrazia per la collaborazione.
