LaRecherche.it
Scrivi un commento
al testo proposto da Franca Colozzo
|
|||
Savaş SarıkayaLavora presso söz yazarı Lavora presso Aydın Efesi Dergisi Lavora presso Aydın Denetimli Serbestlik Müdürlüğü İnfaz ve Koruma Memuru (Agente penitenciário) presso DENETİMLİ SERBESTLİK MÜDÜRLÜĞÜ Memur Şair Yazar Aydın Yazarlar ve Şairler Derneği Başkan Yardımcısı, AYDIN EFESİ DERGİSİ Yayın Kurulu Üyesi presso kamu kurumu Ha lavorato presso Edebiyat Bilimcisi / Yazar Şair Studia presso Anadolu University Ha frequentato osmangazi ticaret lisesi Ha studiato presso Abant İzzet Baysal University Ha studiato presso Anadolu Üniversitesi Vive a Aydın İTALYANCAYA ŞAİR ARKADAŞIM Franca Colozzo TARAFINDAN ÇEVİRİSİ YAPILAN NE GÜZELDİ ÇOCUKLUĞUM Oysa nede güzeldi çocukluğum Dünyanın bütün dertlerinden uzak Karnım doydu mu çıkardım evden Bütün bahçeler benim Yeryüzü, gökyüzü, ağaçlar, dereler Her yer benimdi. Sınırsız özgürdüm. Bütün dertlerden uzak. Oyunlar oynardım köyün çocuklarıyla Çıkarsız severdik birbirimizi Sabahları kocaman gülümsemeyle Günaydın derdik birbirimize Ve ayrılırken birbirimizden Hoşcakal demezdik Vedalaşmayı sevmezdik. El sallardık ardımıza bakıp Ve yatmadan önce Gökkuşağı rengi hayaller kurardık Ne oldu bize Önce kız erkek diye ayrıldık Sonra zengin fakir diye ayırdılar Güzel çirkin diye Derimizin, gözümüzün rengine göre ayırdılar Yani ayırdılar da ayırdılar Kesilmedi arkası ayrışmanın Ta ki sen bana düşman ben sana düşman olana kadar Sonra silahlandık Vurduk da vurduk Gökkuşağı rengi hayallerimizi bir bir En son masumiyeti de vurduk Şimdi biz bize düşman Fırsat kollamaktayız Gökyüzünün en masum rengini vurmak için Uçurtmalar çoktan düştü yere Pamuk şekerlerde kurşun delikleri Çocukluğumuz can çekişirken Ayaklarımızın altında Ağlamakta Acıyarak bakıp yüzümüze Ağlamakta geleceğimize Ah nasıl da uçup gitti Masumiyetimiz Uçup gitti çocukluğumuz. @Savaş SARIKAYA Türkiye – Aydın 30.05.2022 *** Quanto è stata bella la mia infanzia! Ma quanto è stata bella la mia infanzia! Lontano da tutti i problemi del mondo Quando ero satollo,uscivo di casa Tutti i giardini erano miei Terra, cielo, alberi, ruscelli Avevo tutto i posti per me. Ero libero senza limiti. Lontano da tutti i problemi. Giocavo con i bambini del villaggio Ci volevamo bene senza favoritismi Con un grande sorriso al mattino Ci davamo il buongiorno a vicenda E quando ci separavamo non ci dicevamo addio Non ci piaceva dire addio. Ci salutavamo con la mano e ci guardavamo indietro E prima di andare a letto sognavamo sogni color arcobaleno Cosa ci è successo? Prima ci hanno diviso in maschi e femmine. Poi li hanno divisi in ricchi e poveri, belli e brutti. Ci hanno etichettato in base al colore della pelle e degli occhi. Così ci hanno divisi e separati Una separazione ininterrotta Finché tu non ti rivolti contro di me ed io contro di te Allora ci siamo armati Abbiamo colpito e colpito Sogni color arcobaleno uno per uno Abbiamo sparato all'ultima innocenza Ora siamo nemici Siamo alla ricerca di opportunità Per sparare al colore più innocente del cielo Gli aquiloni sono già caduti a terra Fori di proiettile nello zucchero filato Mentre la nostra infanzia sta morendo sotto i nostri piedi Piangendo Ci guardano con pietà Piangendo per il nostro futuro Oh, come è volata via La nostra innocenza! La nostra infanzia è volata via. @Savaş SARIKAYA Turchia - Aydın 30.05.2022 Tradotta da @Franca Colozzo |
|